ГарШЫШники
мамка мне гарчышники паставила,
акцябровую вдахнула хмурасць,
выпила за Родзину, за Сталина,
агурцом салёным паперхнулась.
мамка пьёт, как папка пил, бывалача,
с Лёхаю Касым и с дзедаи Воваи -
в тубзалет схадзила, праблевалася,
а патом пановаи, блядць, па новаи .
мне же спину жгут газетки хуевы,
внутрэнее чуйствую сгаранье.
гадам буду - мне падобнаи уеби
ащущаць не прывадзилась ране.
шчея вся раздулась, как у маманта,
на шчеках смярцельная рубинавасць...
мамка! мамка! я же сдохну, маменька!
ни хуя не слышыт - атрубилась.
вот как алкагольные напитачки
да трагедыи парои даводзят.
в тры нуль нуль аткинул я капытачки,
вся радня сбяжалась, мамка воет.
в гробе я ляжу, с пячалью думая:
помер, мамка, помер твои рабёнак!
видзишь, мамка, таки врэзал дуба я
ат гарчышникав тваих ябёных.